ترجمه تضمینی با کیفیت بالا و قیمت مناسب
دارالترجمه رسمی- دارالترجمه- ترجمه مقاله- ترجمه آنلاین- ترجمه فوری- ترجمه فوری یک روزه- ترجمه فوری فارسی به انگلیسی- ترجمه بازرگانی- ترجمه تجاری
رابطه ی میان زبان و سیاست
کشف زبان موجب ایجاد تغییراتی شگرف در نحوه ی برقراری ارتباط میان انسان ها و همچنین سهولت در انواع انتقال اطلاعات شده است. بعلاوه به جهت نفوذ در تمامی زمینه های زندگی بشری، ایفاگر نقش مهمی در زندگی اجتماعی انسان و وجود آن لازمه ی بسیاری از فعالیت هاست. توانایی صحبت و نطق در آدمی از ویژگی های برجسته ی وی محسوب می شود و زبان جزئی غیر قابل انکار قوه ی عقلیه ی انسان محسوب می شود تا آنجا که به همین سبب انسان را حیوان ناطق نیز می نامند.
قوه ناطقه ی انسان که وجود آن تماما مستلزم بهره گیری از زبان است، در جنبه های مختلف زندگی بشری نمود داشته و نقشی کلیدی دارد.
از جمله زمینه های مهم و حائز اهمیتی که پیوند تنگاتنگی با زبان دارد، عالم سیاست است. دلیل این اهمیت بسیار واضح است چرا که همواره سیاستمداران، چه برای عملی کردن تفکرات سیاسی خود و چه شرکت در گفتمان های سیاسی، نیازمند شناخت دقیق زبان و ویژگی های آن می باشند.
اصلا نحوه ی صحیح بهره جستن از واژگان و توانایی تفهیم تفکرات مورد نظر به وسیله ی آنچه می گوییم، می تواند یکی از تعاریف سیاست باشد. پیوند میان زبان و سیاست، جدانشدنی ست و عدم درک این موضوع می تواند موجب شکل گیری بحران فرهنگی_سیاسی در کشور ها شود.
“زبان” در معنای رایج خود همان چیزی ست که در گفتار و نوشتار به جهت منتقل کردن مفاهیم مورد نظر خود مورد استفاده قرار می دهیم. اما آنجا که صحبت از زبان در مجاورت با سیاست به میان می آید، واضح است که رفتار های زبانی متفاوتی مدنظر است.
به عنوان مثال وقتی از بهره جستن از زبان توسط سیاستمداران در راه های ناشایست سخن می گوییم، مقصود این است که هدف زبان در حالت عادی سوء استفاده گری نیست و ارتباط سیاست با زبان است که منجر به این کاربردهای غلط می شود.
از یک دیدگاه ضمن تعریف سیاست به معنای فن حکمرانی، تاثیر زبان در سیاست را به منزله ی نقش زبان شناسان در تنظیم متون سخنرانی سیاستمداران و یا استفاده از زبان در جهت دستیابی به اهداف سیاسی در نظر می گیریم.
از دیدگاهی دیگر سیاست تحت عنوان مفهومی تعریف می شود که با دو موضوع نزاع و قدرت در هم تنیده است، به این معنا که تمامی روابط بین افراد تحت لوای سیاست است.
به دنبال این تعریف، نقش زبان در سیاست به عنوان ابزاری برای برخورداری از قدرت محسوب می شود.
دیدگاه اول دیدگاهی توصیفی ست که در واقع به تحقیق و جمع آوری نظریات و کاربردهای سخنوری در محیط های قانونی و سیاسی می پردازد. یکی از بحث هایی که از ابتدا (حتی پیش از میلاد) مورد بررسی قرار گرفت در رابطه با مسئولیت یا عدم مسئولیت سخنوران درباره ی آنچه می گویند بود. اینکه آیا افراد فارغ از مسئولیت سیاسی یا اجتماعی، مسئولیتی در قبال آنچه با بهره گیری از زبان تفیهیم می کنند دارند یا خیر. که عده ای مانند سیسرو معتقد بودند که ارتباط جدایی ناپذیری میان عقاید و کلام وجود دارد و همین مورد سبب می شود که افراد درباره ی آنچه می گویند مسئولیتی اخلاقی بر گردن داشته باشند.
در دوره های بعد بر روی چگونگی استفاده از زبان و قدرت کلام جهت نفوذ در افکار و احساسات مخاطب( تحت عنوان بلاغت) تحقیق شد و کتب شناخته شده ای از قبیل “هنر بلاغت” ارسطو و همچنین “آموزش سخنوری برای مردم” اثر کوینتیلیان در همین باب تالیف شده اند.
سه نوع خاص بلاغت شامل بلاغت قضایی، بلاغت شورایی و بلاغت تشریفاتی ست. نوع اول با هدف اقامه ی دعوا در دادگاه ها، نوع دوم با هدف پشتیبانی از خط مشی خاصی در محافل سیاسی و نوع سوم با هدف آموزش آداب در مراسم های مملکتی دنبال می شود.
به دنبال بررسی های انجام گرفته و مطالعات روانشناسانه در این باب، ثابت شده است که یکی از عوملی که منجر به ایجاد تاثیرات گسترده بر روی مخاطبان می شود، از پیش تعیین نشدن متن گفتار و سخنرانی ست. به این معنا که به موازات شرایط و واکنش های آنی مردم در لحظه، متن سخنرانی در راستای هدف مورد نظر، منعطف و قابل تغییر باشد.
مورد دیگری که با زبان مرتبط است و می تواند منجر به بهره برداری سیاسی شود، تکنیک های کنترل صدا، حالات چهره، حرکات سر و دست هاست.
استفاده ی صحیح و بر طبق اصول از این فنون در افزایش توجه و تمرکز مخاطبان، بالابردن میزان تاثیر کلمات و تحریک جهت شنیدن ادامه سخنرانی موثر است. به عنوان مثال رئیس جمهور سابق آمریکا،دونالد ریگان، مثال بارزی از یک سیاستمدار منطبق بر اصول زبان و کلام به شمار می رود.
از دیگر موارد حائز اهمیت در سیاست، توانایی لفاظی کردن و به کار بردن جملات قصار و در کل عبارت هایی ست که ظاهری منطقی و متقاعدکننده دارند و می تواند بر میزان مقبولیت سیاستمدار در میان مردم بیافزایند. اسنجام بخشیدن به متن سخنرانی و آنچه قرار است با مردم در میان گذاشته شود هم دارای اهمیت است.
به این معنا که یک سیاستمدار باید بداند کلام خود را چگونه آغاز کند، به چه طریق به مطلب اصلی برسد و در نهایت نتیجه گیری هایش را ارائه دهد. بنابراین باید با تمامی اصول زبان و قواعد آن آشنا و توانایی استفاده از آن ها را داشته باشد. استفاده از استعاره، تمثیل و عبارات کنایی نیز بخشی از زبان است که به شدت به کمک سیاستمداران و سخنوران مباحث سیاسی می آید.
زبان شناسی معاصر به معرفی راهکار های جدیدی برای بهره بردن از پیوند میان زبان و سیاست می پردازد. زبان شناسان معاصر بیشتر توجه خود را معطوف وجوه اغواگرانه و عوام فریبانه ی زبان سیاستمداران می کنند و در می ترفند های جهت پیاده کردن این قبیل فنون می باشند. در واقع این دست از زبان شناسان سعی دارند تا با بهره گیری از تمام سطوح زبان، به اجرای این فنون و افزایش تاثیرگذاری کلمات اضافه کنند. به عنوان مثال یکی از مصادیق هوشمندی در زبان سیاست، عدم معرفی تصمیم گیرنده ها و قانون گذاران است.
حتما در سخنرانی های سیاسی بسیاری توسط روسای جمهور یا وزرای هر کشور مشاهده کردید که از عباراتی همچون “این موارد به ما ابلاغ شده است” یا “تصمیمات گرفته شده است” و مشابه این ها استفاده می کنند و غالبا عنوان نمی کنند که ابلاغ کننده و یا تصمیم گیرنده دقیقا چه کسی است. این مورد را زبان شناسان در سطوح نحوی زبان بررسی می کنند و از کاربردهایش در سیاست بهره می جویند.
بررسی سطوحی واجی زبان در رابطه با سودمندی در زمینه ی سیاست هم ممکن است. مثلا ریتم کلام یا همگونی آوایی در متن گفتار و سخنرانی از مواردی هستند که در سطح واجی زبان مورد بررسی قرار می گیرند. زبان شناسان معاصر همچنین به تاثیر حسن تعبیر در سخن اشاره کرده و معتقدند که به کار بردن عباراتی از اندیشمندان و یا بخشی از سخنان از زبان مشاهیر می تواند برای سیاستمداران کارگشا باشد چراکه مردم تعابیری مشابه با آنچه را که در گذشته از افرادی مقبول و معتبر شنیده اند و قبول دارند، راحت تر می پذیرند و این به مقبولیت سیاستمداران کمک می افزاید.
از کاربردهای دیگر زبان در زمینه ی سیاست می توان به بهره گیری از زبان در مواقع رای گیری اشاره کرد. حتما تا به حال سخنرانی های بعضی از کاندیدای ریاست جمهوری و یا نمایندگان مجلس که جهت دریافت مقبولیت میان مردم و جمع آوری رای انجام می دهند را دیده اید.
بسیاری از آن ها در هنگام صحبت کردن سعی می کنند عوض استفاده از زبان رسمی، از زبان محلی و یا حتی گویش شهر یا منطقه ای که متعلق به آن هستند صحبت کنند. چراکه معتقدند گویش به زبان محلی مردم منجر به باور آن ها مبنی بر مردمی بودن سیاستمدار و در نهایت جلب اعتماد آن ها می شود.
در واقع این نکته به این موضوع اشاره دارد که شباهت زبان و گویش میان سیاستمدار و مردم در عین بی اهمیتی می تواند در دستیابی به اهداف سیاسی وی بسیار موثر باشد.
اما پیوند های موجود میان زبان و سیاست به همین جا ختم نمی شود و دارای جزئیات ظریف تری نیز هست. مثلا جالب است بدانید اگر مخاطب یک سیاستمدار در مکانی قانونی و سیاسی مانند مجلس، یک زن باشد؛
رفتار های وی به پیروی از توقعات جنسی که مرتبط با ادبند متفاوت است و نوع زبان و لحنی که در پیش می گیرد دچار تغییراتی می شود. نکته ی مهم دیگر این است که یک سخنور سیاسی باید بتواند به گونه ای از زبان و لحنی خاص استفاده کند که در صورت لزوم توانایی به کار بردن عباراتی به صورت فی البداهه را داشته باشد.
در سخنرانی های زیادی شاهد این بوده ایم که فرد یا افرادی از میان مردم، بخشی از سخنرانی یک سیاستمدار را متوقف و به اعتراض یا بیا نظری متفاوت پرداخته اند. واضح است در شرایطی که سخنران در مقابل دوربین های فیلمبرداری قرار دارد و صدها نفر خبرنگار و منتقد و کارشناس صحبت های وی را تحلیل و تفسیر می کنند، کوچکترین اشتباه یا حفره در میان سخنان می تواند او را به چالشی بزرگ بکشاند.
به همین جهت است که سیاسی بازی های گفتاری عمیقا با زبان مرتبط و بدون وجود آن غیر ممکن است.
جمله بندی ها، تن صدا و ایما و اشارات در حین ادای هر کدام از کلمه ها و جمله ها دارای معانی و مفاهیم متعددی ست که نتیجه آن با نفوذ سخن در ذهن مردم ارتباط مستقیم دارد و باید واکنش های آنی مخاطبان همسو باشد.
بنابراین یک سیاستمدار کارکشته باید یک زبان شناس کاربلد هم باشد و بتواند از مصادیق کاربردی زبان آنچنان که لازم است در جهت نیل به اهداف خود بهره ببرد.از دیگر فنون مرتبط با زبان در این زمینه، تکنیک تله ی کف زدن است. به این معنا که سخنور در حین سخنرانی با تغییر تن صدا، مکث های کوتاه، مشخصات چهره و یا حرکات دست ها به مخاطب می فهماند که اکنون زمان تشویق و کف زدن است. این مورد در میزان نفوذ و موفقیت کلام یک سیاستمدار بسیار موثر و حائز اهمیت است.
چرا که در جمع های چندصدهزار نفری، تشویق و هیجانات عده ای به همه منتقل و منجر به دستیابی به یک نتیجه ی عمومی و دلخواه می شود. نمونه های مشابه این مورد را در بخش هایی از سخنرانی های سیاستمداران که در رابطه با استقلال، آزادی و یا غرور و غیرت ملی سخن می گویند دیده اید. کلمات و عباراتی که در هر زمان هیجانات مردم را بر می انگیزد و موجب تایید سخنران از جانب آن ها می شود.
بنابراین به طور کلی می توان گفت زبان و زبان شناسی، نقشی کلیدی در سیاست و گفتمان های سیاسی ایفا می کنند و در مقبولیت و عدم مقبولیت سیاست مداران بسیار موثر اند.
دارالترجمه پدرام آماده انجام کلیه ترجمه تخصصی کتاب- ترجمه تخصصی مقاله و ترجمه تخصصی کلیه متون تخصصی شما مشتریان عزیز در تمام زمینه ها و تمام زبان ها می باشد.
با دارالترجمه پدرام تماس بگیرین
۰۲۱۶۶۹۸۹۲۶۴
۰۹۳۳۹۴۶۷۷۳۰
دیدگاه خود را بنویسید