ترجمه تضمینی با کیفیت بالا و قیمت مناسب
یادگیری زبان دوم و مشکلات بر سر راه آن
فراگیری زبان دوم یکی از مهارت هایی ست که برای زندگی امروز فوق العاده اهمیت دارد. مثلا زبان انگلیسی, زبان رسمی در جهان است و در استفاده از رایانه, سایت های معتبر, کاتالوگ های محصولات و بسیاری موارد دیگر کاربرد دارد. ضمن این که افرادی که قصد مهاجرت به سایر کشورها را دارند باید زبان آن کشور را به عنوان زبان دوم بیاموزند. بسیاری از شغل ها مانند ترجمه هم وجود دارند که لازمه ی آن ها یادگیری یک یا چند زبان دیگر است. اما یادیگیری زبان دوم به خصوص با هدف دستیابی به یک شغل برای آینده با موانع و مشکلاتی همراه است. بر سر راه متقاضیان فراگیری زبان دوم و علاقه مندان به شغل ترجمه موانعی وجود دارد که ما به پایه ای ترین آن ها می پردازیم.
موانع موجود در سر راه فراگیری
برای اکثر مردم تجربه یادگیری زبان دوم متفاوت از تجربه فراگیری زبان اول است و نمی تواند منجر به فراگیری شود. متقاضیان زبان دوم معمولا در سنین نوجوانی یا بزرگسالی, چند ساعت در هفته را صرف گذراندن کلاس های زبان می کنند; اما غالبا در ایده آل ترین شرایط هم نمی توانند به تسلط و مهارت شبه بومی در بکارگیری زبان دوم, دست یابند. عده ای هم که می توانند در زبان نوشتاری ماهر شوند, در زبان گفتاری به این تسلط نمی رسند. و قاعدتا این میزان تسلط برای یک مترجم موفق شدن و انجام ترجمه تخصصی اصلا کافی نیست. درمورد کسانی که صرفا به جهت علاقه یا به دست آوردن یک زمینه اولیه برای انجام بهتر حرفه ی خود, به یادگیری زبان دوم پرداخته اند این عدم تسلط شاید خیلی حائز اهمیت نباشد. اما برای افرادی که این زبان دوم اساس حرفه شان است ماجرا کمی متفاوت است. مثلا یک مترجم حضوری یا همزمان برای انجام صحیح ترجمه ( چه در بحث ترجمه تخصصی و چه ترجمه عمومی) باید به زبان گفتاری مسلط باشد, چرا که مجبور است بدون وقفه مکالمه ای را ترجمه کند. مترجم حضوری هم باید ضمن ترجمه کاملا به زبان نوشتاری مورد نظر مسلط باشد چرا که در غیر این صورت برای ترجمه متون به مشکل برخواهد خورد.
پژوهش ها نشان داده اند که برخی ویژگی های زبان دوم مانند واژگان و دستور زبان در مقایسه با تلفظ راحت تر یاد گرفته می شوند. در واقع می توان گفت بدون بکارگیری اصوات و آهنگ گفتار زبان دوم در کودکی, حتی زبان آموزان بزرگسال ماهر(مانند کسی که به راحتی ترجمه می کند) هم احتمالا دارای نوعی لهجه هستند. البته گذشت دوره بحرانی فراگیری زبان که حوالی سنین بلوغ است, می تواند بر سختی فراگیری زبان دوم موثر باشد. پژوهش ها با رد نسبی این موضوع نشان داده اند که یادگیری در سنین ده تا شانزده سالگی بسیار موفق تر و بی نقص تر از سن مثلا هفت سالگی ست. هر چند که تسلط فوق العاده بر نوشتار و گفتار زبان و هم چنین لهجه خصوصا برای ترجمه متون, شاید نیازمند رگه هایی در سنین کودکی ست.
عوامل عاطفی
در خلال بهینه ترین سن یادگیری برای زبان دوم هم موانعی وجود دارد. مثلا درست است که نوجوانان نسبت به کودکان در یادگیری موفق ترند ولی مشکللی که وجود دارد این است که که نوجوانان نسبت به کودکان خجالتی ترند; که می تواند موجب اضطراب یا عدم تمایل ضمن تولید اصوات مختلف زبان دوم باشد. حتی ممکن است منجر به فقدان یکدلی با فرهنگ دیگر و آداب رسوم آن شود و فرد عنوان کند که نمی خواهد لهجه ی خاصی داشته باشد. این نوع عکس العمل عاطفی می تواند توسط کتاب های درسی خسته کننده, محیط کلاسی ناخوشایند, یا برنامه زمانی زیاد مطالعه ایجاد شود. کودکان کمتر به لحاظ عوامل عاطفی تحت تاثیر هستند. ایجاد این شرایط در بزرگسالان با دوره هایی مانند آموزش “زبان فرانسه با کنیاک” یا “زبان روسی با ودکا” امتحان شد که تا حدی سبب کاهش خجالت و بهبود تلفظ و بیش از آن حد مجددا موجب تخریب آن میشد.
اما به طور کلی یادگیری زبان دوم در وهله اول نیاز به علاقه دارد. و اگر این موضوع وجود داشه باشد به راحتی بقیه موانع از بین خواهد رفت. تقریبا هیچ مترجمی وجود ندارد که کار ترجمه انجام بدهد ولی به این رشته علاقه نداشته باشد.
دیدگاه خود را بنویسید